Anita in 3 woorden:
- Initiatiefnemer
- Uitgesproken
- Enthousiast
Anita in 3 woorden:
Hekel aan school
13:30 uur. Is de dag nog niet om? Toen we nog verplicht tot 15:00 in de schoolbanken zaten was ik met m’n gedachte ver buiten het klaslokaal. Spelling en grammatica was ook echt niet mijn ding. Laat staan het schrijven (ja, met de hand) van werkstukken of boekverslagen. Bah!
Je moet iets kiezen
Mijn ouders hebben altijd in de binnenvaart gezeten. Toen we aan de wal gingen was ik 6. Ergens wilde ik gaan varen, maar pa en ma hadden het schip ook niet voor niets verkocht. De markt was totaal veranderd. Dus koos ik iets anders. Ik besloot bij een dierenkliniek mee te gaan kijken en dat moest het worden: dierenartsassistente.
Nieuwe inzichten
Na mijn Mbo, haalde ik mijn Bachelor. Dat hele Hbo hecht ik weinig waarde aan. Toch heeft het mij een paar nieuwe inzichten gegeven.
Naast m’n opleiding, ging ik ook nog even samenwonen. Een huis afbouwen. Zo links en rechts werken om geld te verdienen en m’n motorrijbewijs halen.
Kassa! Met sollicitatiebrieven
Je moest eens weten hoeveel geiten ik heb gemolken om m’n motorrijbewijs bij elkaar te sparen. Om naast ’t melken nog wat extra bij te verdienen, ben ik sollicitatiebrieven gaan schrijven. Ik had er al heel wat geschreven voor vrienden familie, en vond ze zelf niet zo bijzonder.
Dus besloot ik voor € 15,- brieven te verkopen. Mijn ‘klanten’ kreeg ik via een marktplaatsadvertentie. Voor een schijntje dus. Totdat ik de proef op de som nam: wat zou iemand mij betalen als ik ze zelf liet bepalen wat ze het waard zouden vinden? Toen kreeg ik opeens € 50,-! Meer dan een verdriedubbeling van m’n winst. Kassa!
Geen idee dat ik mensen kan helpen
Die bescheidenheid hield nog wel ’n poosje aan. Ik ging afstuderen bij ’n veevoederconcern en bleef hier werken. In het begin voor 40 uur per week, op kantoor. Dat heb ik vier jaar volgehouden. Het bedrijf was super! Maar ik was er niet voor gemaakt om op vaste tijden op kantoor te zitten. Daarbij wil ik mijzelf continu omringen met nieuwe contacten.
Maar ik was nergens goed in
Ik wil steeds een stapje verder. Maar hoe? Ik was nergens écht goed in. Toen dacht ik aan die sollicitatiebrieven. Wat nu als ik daar iets mee ga doen..
De eerste webtekst
Van een vrijwillig geschreven column. Tot een artikel in een vakblad. En uiteindelijk naar m’n eerste webtekst. Alle reacties waren ontzettend positief! Toen pas besefte ik dat schrijven lang niet zo vanzelfsprekend en makkelijk is voor velen.